Sy-Ozo-Sy NKBV 19,7 km

Vaak komt u van een wandeling terug naar de Tukhut via het Ourthe-dal vanuit de richting Palogne. Nu gaan we een stuk van dit dal eens gebruiken om aan de wandeling te beginnen. De onvermijdelijke klim die we moeten maken om dit dal uit te komen, doen we via het “bos van Nandoyire”. Op stap dus.

Ga de Tukhut uit en loop meteen links af. Volg het asfaltweggetje tot bij de spoortunnel. Ga voor deze tunnel rechtsaf (B.W.B.: Palogne, Logne) en steek m.b.v. de voetgangersbrug (die langs de spoorbrug loopt) de rivier over. Ga aan de andere kant weer naar beneden tot aan de asfaltweg.

Ga hier rechts af en onder de spoorbrug door. Volg het verharde pad langs de rivier stroomopwaarts tot aan een Y-splitsing net voor een huis met nr. 31.

Houd hier rechts aan en volg het licht stijgend weggetje tussen de berghelling (rechts) en vakantie-optrekjes (links) door tot een huisje (rechts) met nr. 44.

Loop net na dit huisje, en voor het huisje met nr. 58, rechtsaf (B.W.B.: `Chemin de Sy`) een sterk stijgend pad in.

Het pad zal eerst door een bos gaan (Bois de Nandoyire), vervolgens tussen weilanden en/of akkers door. Na een scherpe bocht naar rechts (B.W.B.: `balade de Verleine`) blijft u over een afstand van 750m verder doorstijgen tot u bij een grote schuur op een doorgaand asfaltweggetje uitkomt.

Ga hier rechtdoor en volg dit smalle en almaar stijgende weggetje (halverwege: bank) wederom ongeveer 750m tot een bocht naar links (langs dit weggetje loopt een hoogspanningsleiding).

U heeft hier met 255 meter N.A.P. een voorlopig hoogtepunt van deze wandeling bereikt. Kijk maar eens rond en geniet van het prachtige uitzichten die dit Ardennenlandschap hier te bieden heeft.

Volg de scherpe bocht naar links.

Zo`n 100 meter verder links ziet u een tafereeltje dat typisch is voor de Ardennen en wat u op deze wandeling nog vaker zult meemaken: Drie bomen en een (berm)kruisbeeldje ertussen.

Loop de weg verder af tot u op een T-splitsing uitkomt.

Ga hier rechtsaf. U loopt nu tussen de boerderijen van het gehucht `Herbet` door.

Na 120m is er aan de linkerkant een grote poort met daarboven het jaartal 1852. Rechts is er tussen de begroeiing een klein Maria-kapelletje te ontwaren.

Net na deze poort gaat u linksaf, een klein asfaltweggetje in. Het eerste gebouw aan de linkerkant heeft huisnummer 20. Dit weggetje loopt dood tegen een vrijstaand huis met nr. 15.

U gaat rechts langs het huis en steekt een dalend grasveldje over. Voorbij dat grasveldje pikt u een paadje op.

U blijft dit pad alsmaar volgen. Het gaat langs weilanden af, dan weer door het bos. Het gaat wat omhoog en omlaag. En plotseling staat u na zo`n 500 meter dit pad gevolgd te hebben aan de rand van een 80 meter diepe afgrond !!! Let daar dus goed op uzelf en op uw kinderen.

U staat nu op de top van de “Calvariberg” (bank). Als u rondkijkt dan snapt u wel waarom het hier zo heet. De twee biddende figuren, die u hier ziet, zullen vast wel Jozef en Maria voorstellen. En wie hier aan het kruis hangt, zal ook geen verdere introductie behoeven. Toch is er iets merkwaardigs met de verhoudingen aan de hand. Het stadje dat aan uw voeten ligt, is ons volgende doel en heet Bomal. Ook hebt u vanaf hier een fantastisch zicht op het “Chateau van Bomal”.

Uitgekeken? Loop dan langs het kruisbeeld een stukje het pad terug dat u gekomen bent.

Bij de Y-splitsing moet u nu rechts aanhouden. U loopt nu voor uw gevoel de verkeerde kant op en dat klopt ook. Maar het pad zal gaan dalen en verderop gaat u zelfs zeer sterk dalen. Om dit te vergemakkelijken, is er een trappetje aanwezig. Aan het einde van deze trap kiest u het pad dat naar rechts gaat.

Let op! Wat verderop als u wat meer gedaald bent zal het pad gevaarlijk dicht langs de afgrond lopen (kinderen?).

U gaat langs een sterk overhangend rotsmassief om tenslotte op het pad langs het spoor uit te komen.

Als de waterstand het toelaat is de mooiste route naar Bomal, die pal langs de rivier. Lees daarvoor verder vanaf (1). Laat de waterstand dit niet toe, lees dan verder vanaf (2) - (1) Ga via een tunneltje, waar ook een beekje doorheen gaat, onder het spoor door. Pas op!: Het kan er glad zijn. Na het tunneltje komt u uit op een betonpad tussen de rivier en het spoor.

Ga op dit pad rechts af en loop, stroomopwaarts, in de richting van Bomal. Als u onder een brug bent door gegaan, gaat u meteen erna rechtsaf en nogmaals rechts. U loopt nu over de brug waar u net onderdoor bent gegaan. Lees nu verder vanaf (#)

(2) Ga hier rechtsaf en volg dat pad langs het spoor. Het pad gaat, na 50m asfaltweg, over in een weg met “kinderkopjes”. Rechts van u is er wat lokale industrie. - Nog wat verder, passeert u aan uw linkerhand het nieuwe station van Bomal en kunt u vervolgens het spoor oversteken.

(#) Steek de Ourthe over.

Als u midden op de brug staat, kijk dan ook eens naar links in de verte. U heeft vanaf hier een fantastisch uitzicht op de `Calvariberg`.

Loop verder tot een groot huis aan de linkerkant met nr. 32. Net erna is er een straat naar links.

Ga hier linksaf de `La Petite Batte` in. U daalt verder tot aan het riviertje de “Aisne” dat dwars door Bomal loopt.

Bent u hier op zondag voor 13.00 uur dan loopt u nu waarschijnlijk over een grote en immens drukke markt.

U steekt niet het bruggetje over het riviertje over maar houdt rechts van de bakker (met zijn lekkere taartjes en ….) aan. Even verder blijkt deze weg nog steeds de “La Petite Batte” te heten.

Loop verder tot aan de grote kruising.

Naar links heeft u waarschijnlijk wederom een uitzicht op het “Chateau de Bomal”.

Steek deze kruising over in de richting van oa. “Manhay”.

Als het goed is, staat u nu op een plein met in het midden een waterpartij. Daarin staat een in staal uitgevoerde gestileerde boot met schipper, een ‘outleux’ genaamd, aan het roer. Deze boten met een platte bodem, ‘bètchètes’ genaamd, werden in de 19e eeuw gebruikt om allerlei soorten vracht mee over de Ourthe te vervoeren. Aan dit plein grenst ook het `Café Carré. Een prima adres voor een uitstekende `Croque`.

Ga op dit plein, voor het genoemde kunstwerk linksaf. U loopt nu in de richting van het prachtig gerestaureerde ‘chateau de Bomal’ dat hoog boven op een grote muur lijkt te staan. Ga onder de pergola door en steek het riviertje de ‘Aisne’ over. Een klein stukje verder steekt u met een nog kleiner bruggetje een afwatering van het meertje rechts van u, over.

U betreedt nu het waterparkje aan de voet van het chateau. Het water door en langs dit prachtig opnieuw (2013 – 2014) aangelegde parkje heeft, in vroegere tijden, op meerdere manieren, een belangrijke rol voor het chateau en het stadje gespeeld. Als u door dit parkje loopt, zult u op verschillende borden informatie vinden over het vroegere belang van dit mooie park.

Een klein stukje verder neemt u een klein paadje naar rechts. Weer een klein stukje verder, is er een T-splitsing.

Ga hier rechtsaf in de richting ‘Les vannes’ en ‘La station de pompage’. U loopt nu tussen de muur van het chateau (links) en het meertje met eilandje (rechts) door. Loop door tot aan een klein sluizencomplex.

Houd hier links aan en neem het pad tegen de bergwand in de richting ‘Le pon’ en ‘La station de pompage’. En blijf het water (rechts van u) volgen tot er een stenen boogbrug naar rechts is. o Voordat u, naar rechts het bruggetje oversteekt is het wellicht aardig eerst nog even 50m rechtdoor te lopen naar het ‘station de pompage’. Bij dit prachtig gerestaureerde gebouwtje valt op een duidelijk informatiebord te lezen welk nut deze pompinstallatie had voor het chateau. Ook wordt goed uitgelegd hoe de machinerie werkt. Dit paadje heeft ook nog een andere aardige bijkomstigheid: Afhankelijk van het seizoen kunt u hier makkelijk overleven van hetgeen de flora langs de kant te bieden heeft. Wat dacht u van bosaardbeitjes, bramen en hazelnoten?

Ga rechtsaf (als u van het ‘station de pompage’ afkomt, gaat u uiteraard linksaf). In beide gevallen gaat u, hoe dan ook, m.b.v. het stenen bruggetje wederom het riviertje de ‘Aisne’ over.

Ga na het bruggetje linksaf en volg een onduidelijke route tussen het riviertje (links) en de voetbalvelden (rechts). U volgt de rivier stroomopwaarts. Uiteindelijk wordt het een echt pad langs de rivier. Loop door tot een houten bruggetje (links).

Steek via deze houten voetgangersbrug het riviertje over en ga aan het einde rechtsaf.

U zult gaan ontdekken dat het pad dat u nu gaat lopen, werkelijk als wonderschoon te betitelen is.

Het pad gaat langs de berghelling langzaam omhoog en loopt soms gevaarlijk dicht langs een steeds hogere afgrond !!!!

Blijf, bij afsteekmogelijkheden, steeds het gestaag stijgende pad langs de rivier volgen.

Na verloop van tijd komt u uit op een bruggetje langs de berghelling en om een grote rots heen, die uit de berghelling steekt.

Dit soort rotsen heten hier `tartines`. Vrij vertaald betekent dat in het Nederlands zoiets als ‘sneetjes’, in de zin van een ‘sneetje brood’. Onder aan deze rotsen, ter hoogte van het bruggetje, ziet u een tweetal ingangen van het grottenstelsel dat zich hierachter bevindt. Wist u trouwens dat er in het Belgische Ardennenland zo`n 5000 bekende grotten zijn? Later zullen we nog een grote grot tegenkomen.

Het prachtige pad gaat verder en voert langs nog twee van die ‘tartines’. Kijk ook eens omhoog om de prachtige en ruige rotsformaties goed te kunnen bewonderen.

Waar het niet anders meer kon, is het pad maar dwars door een grote uitstekende rots geboord, om even verder over te gaan in een redelijk vervallen stenen trap met een behoorlijk gammele leuning! (oppassen dus).

Na deze trap maakt het pad een scherpe bocht naar links en blijft stijgen. Loop het pad nu verder uit en u maakt de eerste van vier haarspeldbochten omhoog. Neem nergens afstekers omhoog (erosiegevaar) maar loop het pad steeds uit tot de volgende haarspeldbocht.

Een stuk voorbij de vierde haarspeldbocht ziet u links van het pad een wit, driehoekig betonnen paaltje met een witte en een gele reflector. Ga net voorbij dit paaltje steil tegen de berghelling omhoog. Na zo`n 15 meter klimmen komt u bij een vage Y-splitsing.

Bij deze splitsing moet u links aan houden. U blijft dit stijgende pad volgen totdat u bij een witgeschilderde ‘Belvédère’ (uitzichtpunt) komt.

U staat nu boven op de rotsen, waar u net nog met een bruggetje, tunneltje en trap langsaf ging. Vanaf hier herkent u vast weer Bomal, maar dan van de andere kant.

Als u bent uitgekeken, loop dan het hutje uit en ga min of meer rechtdoor, naar de asfaltweg toe.

Ga op deze weg rechtsaf. Al snel is er een bocht naar links. Net na de bocht staat er (rechts van u ) een huis met nr. 36. Tegenover dit huis (dus links van u) staat er nu een nieuw (2015) straatnaambordje waaruit blijkt dat u de `Chemin des Grandes Roches` aan het bewandelen bent. Zo`n 50m verder blijkt u ineens (volgens het, net zo nieuwe, straatnaambordje rechts van u) in de `Les duex Tilleuls` te wandelen. Terwijl het toch echt om hetzelfde asfalt gaat.

Hoe deze straat aan zijn naam gekomen is, zult u merken als u de 2 e bocht naar links genomen hebt. In de verte ziet u twee enorme lindebomen staan. Loop daar naar toe (bank).

Als u een stafkaart bij zich heeft, zoek dan eens op waar we zijn. Deze bomen blijken zo bijzonder te zijn dat ze speciaal op de kaart zijn ingetekend.

Na van deze bijzondere plek genoten te hebben, neemt u het pad dat tussen de twee lindebomen door gaat. Volg dit vlakke pad zo`n 50m., tot aan het tweede pad naar rechts. Dit pad is duidelijk te herkennen omdat aan het begin ervan, midden op dit pad, een boom staat.

Ga hier rechtsaf. Even verder is een scherpe bocht naar rechts en begint dit rotspad behoorlijk te dalen. Negeer alle paden naar rechts en links. Aan het einde van een weiland is er een paadje naar links. Het is gemakkelijk te herkennen want het begint met een dalend betonnen trappetje.

Neem dit paadje dat u naar enorme rots brengt met daarin een ingang van een grote grot.

Deze grot heet de “Grotte du Coléoptère” (de kevergrot). En samen met de vele varens, hedera’s en andere begroeiing maakt dit alles samen een erg idyllisch plekje. Uit de vele opgravingen die tussen 1829 en 1978 in deze grot zijn gedaan, is gebleken dat deze grot in het stenen tijdperk (zo`n 10.000 jaar voor Christus) al bewoond was. Er zijn stenen gebruiksvoorwerpen alsmede harpoenen van beenderen en hout gevonden. Maar ook een oorhanger in de vorm van een kever. Dat verklaart waarschijnlijk de naam van deze grot.

Ga net voor de grot rechtsaf (de grot uitkomend, linksaf dus). Met een sterk stijgend pad komt u met een omtrekkende beweging bovenop de berg uit.

Naar rechts ziet u wederom een immens, dit maal houten, kruisbeeld (bank). Vanaf hier heeft u een mooi uitzicht op de eerste (laatste) huizen van Bomal in de “Vallee d’Aisne”. Ga hier gerust even naar toe en geniet…..

Loop van het kruisbeeld terug naar het pad en ga rechtsaf. U vervolgt nu het pad waarmee u net de berg beklommen heeft.

Naar links krijgt u nu een prachtig zicht over het dal waar u zojuist doorheen bent gelopen. Maar pas op want er zijn hier ook een paar diepe afgronden. Dus let maar weer eens op uw kinderen. U loopt nu trouwens door bos met veel eik en beuk dat luistert naar de naam “Bois de Spinen”.

Het pad is continu lichtstijgend en later wordt het zelfs vlak. Loop door tot u, ± 1 km verder uitkomt op iets wat het midden houdt tussen een `T` - en een `Y` splitsing. - Houd hier rechts aan. Even verder komt u net voor een weiland/akker op een kruising van paden uit. Naar links is het pad begroeid. Rechtdoor is het een toegang naar een weiland.

Rechtdoor ziet u al de kerk en enkele huizen van ons volgende doel: “Ozo”. - Ga hier rechtsaf. Even verder loopt het pad tussen een weiland/akker (links) en het bos (rechts) door. Weer verder buigt het pad naar links en gaat al stijgend tussen de weilanden/akkers door (mooi uitzicht naar rechts). Ook dit pad komt weer op een (scheve) T-splitsing uit (bank).

Ga hier linksaf en volg dit brede, half-verharde en licht stijgende pad. Na zo’n 25m aan de linkerkant treft u tussen begroeiing weer een bermkruis aan. Bij de eerste huizen van Ozo wordt dit pad een asfaltweggetje. U blijft deze ‘hoofdweg’ door het dorp heen volgen tot aan de kerk. (Halverwege deze weg is er aan de rechterkant, bij een bushalte, een bank).

Wellicht is deze kerk u een bezichtiging waard.

Volg de, inmiddels licht stijgende, hoofdweg. Aan het einde van het dorpje komt u bij een kapelletje (bank). Hier verlaat u alweer het dorpje. Zo’n 150m verder, net na een huis aan de rechterkant met nr. 1A, maakt de weg een flauwe bocht naar rechts. Hiervan steekt een asfaltweggetje naar links af. U heeft hier met 260 meter het hoogste punt van deze wandeling bereikt.

Ga hier linksaf en volg het licht dalende asfaltweggetje tussen akkers en weilanden door.

En geniet vooral van de weidse vergezichten. En ook hier is weer een bermkruis te vinden in een (buiten)bocht naar rechts.

En plotseling houdt dit asfaltweggetje op te bestaan en gaat verder als een dalend halfverhard pad. Vervolg uw route via dit mooie pad.

Aan het einde van de weilanden gaat het pad weer stijgen en loopt u een bos in. Loop door tot aan een doorgaande weg.

Steek deze weg schuin over en vervolg het half-verharde en licht stijgende bospad. U negeert paden naar links en rechts en loopt het bos uit. Tussen akkers en weilanden door zal het pad gaan dalen tot het op een ander breed pad uitkomt. Een T-splising dus. - Ga hier rechtdoor, door een ‘antivee prikkeldraadhekje’ heen (= GR).

Let op: U ziet aan de overkant in de bosrand een doorgang. U steekt het weiland op ongeveer gelijkblijvende hoogte over tot aan die doorgang in de bosrand.

Ga nu weer door zo'n "antivee prikkeldraadhekje" heen (=GR). Volg het pad in het bos verder tot u uitkomt uit bij een zwart ijzeren hekwerk dat toegang geeft tot een oude en vervallen tennisbaan

Ga rechts van dit hekwerk verder. U blijft links een prikkeldraad hekwerk volgen. - Ga aan het einde van dit hekwerk scherp linksaf. Let op!!! Dit pad zal nu sterk gaan dalen en als het nat is, zal de ondergrond bijzonder glad zijn. In 2006 heeft men gemeend langs dit pad een leuning te moeten maken. Maar pas op dat u geen splinters oploopt!! U komt uit op een doorgaande asfaltweg.

Steek deze asfaltweg recht over en klim aan de andere kant over de vangrail. U daalt verder tot u op een ander pad uitkomt. U bevindt zich nu in het bijzonder fraaie beekdal van de “Lembrée”. U gaat nu linksaf, in de richting van Logne. Loop door tot u op een asfaltweggetje uitkomt, net na een huis aan de linkerkant met nr. 3

Ga hier linksaf en, net voor een kruisbeeld, vrijwel meteen weer rechtsaf tussen twee bomen door. U bestijgt nu een behoorlijk steil pad dat een toegang vormt tot het “Chateau van Logne”.

Wellicht valt het u op dat de treden zo uit de rots zijn gehakt, dat ze met paarden te bestijgen zijn? Dat was namelijk ook de bedoeling in die tijd (16 e eeuw of zo).

Boven gekomen ziet u links de kleine toegang tot het kasteel, of wat daarvan over is (bank).

Zoals u kunt lezen is het kasteel in de zomermaanden dagelijks geopend. Er worden ook Nederlandstalige rondleidingen gegeven. Het is zeker de moeite waard om er eens de tijd voor te nemen. Er worden ook shows met roofvogels gegeven.

Voor meer informatie over de bezoekmogelijkheden en openingstijden bekijkt u het beste even de website van Chateau Logne.

In dezelfde richting waarin u omhoog gekomen bent, gaat u nu over een half-verhard weggetje weer omlaag. Als u dit pad helemaal bent uitgelopen, een roofvogelverblijf en een hertenkamp bent gepasseerd, komt u uit bij het pittoreske “Ferme de Pâlogne”.

Deze Ferme is ‘de plaats’ om te zijn als u wilt tennissen, midget-golven, kanoën, mountainbiken, spelen in de speeltuin of gewoon gezellig op het terras genieten van al dat lekkers wat ze hier serveren !!!

Bekijk voor meer informatie de website van Ferme de Pâlogne maar eens.

Verlaat, over de weg, het terras van het domein tussen de tennis- en voetbalvelden (links van u) en het parkeerterrein (B.W.B. nr. 98 en 100 richting Logne en Vieuxville). Met behulp van een bruggetje gaat u over het riviertje de Lembrée. Blijf dit weggetje volgen tot het een bocht naar links maakt. Hier steekt er een pad naar links af (=GR).

Ga hier linksaf (B.W.B.: Voye del he des larons, nr. 99, richting Sy en Vieuxville). U blijkt met een stijgend- en later sterk stijgend bospad het dal van de Lembrée, maar ook van de Ourthe uit te klimmen. Op een gegeven moment maakt het pad een scherpe bocht naar rechts. In deze bocht kunt u ook rechtdoor.

Neem dit, zo mogelijk nog sterker stijgende, pad dat inmiddels een holle weg is geworden (=GR). Aan het einde hiervan, gaat het pad naar links verder (=GR).

Blijf dit pad (=GR), dat wel iets weg heeft van een ‘höhenweg’, hoog boven de Ourthe volgen. Na zo`n 1,3 km (diverse banken) komt dit pad op een doorgaande asfaltweg uit. Let op! Het laatste stukje pad is een stukje rots. Wellicht zult u hier met handen en voeten een klein stukje moeten ‘afklimmen’.

Ga, op de weg aangekomen, linksaf. Even verder maakt de weg een bocht naar rechts (bank).

Het zal u wellicht niet onopgemerkt blijven dat u vanaf hier een werkelijk magistraal uitzicht over de Ourthe, in de richting van Palogne, heeft. En aangezien een gewaarschuwd mens voor twee telt ……. dubbel genieten dus ….

Ga in de bocht van de weg rechtdoor ‘n bospad in (B.W.B.: sentier des crêtes nr. 100, richting Sy)

Geniet ook hier weer van de prachtige, al dan niet met hekken beveiligde, doorkijkjes op de 80m lager gelegen Ourthe. Let ook hier weer op de kinderen. De afgronden zijn hier allemaal erg steil en niet allemaal beveiligd (diverse banken).

Verderop gaat het pad via haarspeldbochten afdalen in de richting van Sy. Met behulp van een betonnen trapje staat u zomaar en ineens weer in de bewoonde wereld van Sy. - Ga op de weg linksaf, onder het spoorviact door, terug naar de Tukhut.